غم غربت(نوستالژی) وطن در سروده‌های محمّدرضا شفیعی کدکنی

چکیده:نوستالژی و غم غربت، دلتنگی حاصل از یادآوری گذشته‌های تلخ و شیرین است که در هر فردی به شکل خودآگاه و یا ناخودآگاه بروزمی-کند. هدف از این جستار، توصیف و تحلیل جلوه-های گوناگون غم غربت از وطن در اشعار شفیعی کدکنی است که با تمرکز بر یگانگی با طبیعت، نیشابور در جایگاه نماد فرهنگی و تاریخی کل ایران و جهانی عاری از مرزها، در عین وابستگی به پیشینه‌ی میهن، بیان شده است. از آن‌جا که در میان مصادیق گوناگون غم غربت، اندوه دوری از وطن، رکنی اساسی در نوستالژی محسوب می-گردد و با دانستن این نکته که وطن درون‌مایه‌ی اصلی سروده‌های شفیعی کدکنی است، نویسندگان این مقاله، در قالب بخش‌های غم غربت از زادگاه، غم غربت نیشابور و خراسان و غم غربت از ایران، به بررسی نوستالژی وطن در سروده‌های شفیعی کدکنی پرداختند و دریافتند که جلوه‌ی نوستالژی جمعی در سروده‌های وی گسترده‌تر و عمیق‌تر از نوستالژی فردی است.